Poszukiwania dogodnej pracy w Niemczech

Kryzys demograficzny w Europie pogłębia się coraz silniej. Jednym z przykładów jest właśnie społeczeństwo niemieckie. Braki kapitału ludzkiego w konkretnych obszarach gospodarki są bardzo duże. Niemcy upatrują go w uchodźcach i emigrantach do poprawy tej sytuacji. Wsparciem okazują się także osoby wyjeżdżające do pracy tymczasowo, np. w sektorze opieki. Tym samym osób szukających pracy w Niemczech jest coraz więcej.

Rynek opieki w Niemczech charakteryzuje się konkretnymi regulacjami. Wskazuje to, że tytuł Altenpfleger, czyli opiekuna przysługuje wyłącznie osobom wykwalifikowanym. Osobom, które ukończyły trzy- lub dwuletnią szkołę w Niemczech i zdały egzamin końcowy. Stąd biorą się różnice w wynagrodzeniu opiekunów. Niemieccy opiekunowie mogą zarobić w swoim kraju więcej ze względu na odbytą edukację kierunkową. Brak bariery językowej nie jest dla nich przeszkodą.

Trudna sytuacja na niemieckim rynku spowoduje zmianę regulacji prawnych na korzyść opiekunów z zagranicy. Mimo wspomnianego braku wykształcenia mogą coraz częściej pochwalić się sporym doświadczeniem i zaangażowaniem. Opiekunki szukające pracy w Niemczech mogą pochwalić się owymi umiejętnościami. Dzięki temu łatwiej będzie im znaleźć pracę.

Opiekunowie szukający pracy w Niemczech

Polscy opiekunowie szukający pracy w Niemczech dostrzegają poprawę warunków pracy. Mają świadomość, że współpracując z doświadczoną i uczciwą agencją, mają szansę na bezpieczną pracę. Przede wszystkim na godne zarobki. Zdecydowanie większe niż oferuje polski rynek. Opiekunowie szukający pracy w Niemczech przygotowujący się do wyjazdu wiedzą, do jakiego trafią domu. Podpisują umową, a do tego mają zapewnione Druk A1 i ubezpieczenie, kartę EKUZ. Od ich zarobków są odprowadzane składki ZUS.

Szukający pracy w Niemczech jako opiekunka mogą liczyć ponadto na wsparcie agencji. Pomoże nie tylko im przygotować się do wyjazdu, ale będzie wsparciem podczas pobytu w Niemczech. Rynek pracy opiekunów osób starszych jest niezwykle dynamiczny i wciąż brakuje osób. Pozytywne jest jednak to, że z każdym rokiem zmienia się na lepsze dla polskich opiekunów. Praca dla nich, choć nadal jest niezwykle wymagająca, to staje się też bardziej doceniana. Zarówno przez Niemców, jak i Polaków.

Zabezpieczenie osób szukających pracy w Niemczech

W Niemczech opieka długoterminowe jest finansowana z piątego filaru ubezpieczeń. Nazywa się ubezpieczeniem pielęgnacyjnym. Zabezpiecza ono osoby szukające pracy w Niemczech jako opiekunka. Przede wszystkim osoby w czasie życia zawodowego. Osoby, które nie zgromadziły wystarczających środków na prywatne opłacenie opieki w domu lub placówce. Obowiązkowi ubezpieczenia pielęgnacyjnego podlegają wszyscy członkowie państwowych kas chorych. Osoby ubezpieczone dobrowolnie, a także prywatnie oraz emeryci i studenci. W Polsce finansowanie opieki długoterminowej odbywa się przy pomocy środków prywatnych.

Artykuł Opiekunowie na rynku pracy w Niemczech pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Wydatki na transport

Wydawałoby się z pozoru banalna rzecz- zaewidencjonowanie kosztów transportu w książce podatkowej. Budzić jednak ona nie małe wątpliwości. Chociaż KPiR daje podatnikowi kilka kolumn do ewidencji zdarzeń gospodarczych, często przedsiębiorcy mają problem, gdzie zaksięgować wydatki poniesione z tytułu transportu. Dodatkowym zagadnieniem jest fakt iż wiele zależy od tego, czego dotyczy transport. Może on kwalifikować się w koszty związane z zakupem towaru handlowego, zakupem środka trwałego, a także transportem sprzedawanego towaru. Wiele jest zagadnień niejasnych, jak sobie z nimi poradzić?

Dwa warianty

Dla rozróżnienia odpowiedniej kategorii podatnik ma do wyboru dwie kolumny w KPiR. Jedną z nich jest ta z przypisanym numerem 13 służąca do wpisywania pozostałych wydatków. Następną możliwością jest kolumna oznaczona 11, w której należy zamieszczać koszty uboczne zakupu.

Z zasady wynika, że wydatki związane z transportem, są dla podatnika kosztem. Wyjątek stanowi prowadzenie działalności transportowej.

Kolumna 11 powinna zawierać ewidencję kosztów ubocznych związanych z zakupem towarów handlowych. Wydatki poniesione w transporcie zamówionych towarów handlowych, zostanie wykazany w tej właśnie kolumnie.

Jest to jedyna sytuacja, w której można wykazać kwotę transportu za zakup towaru handlowego.

W przypadku zakupienia przez podatnika środków trwałych, których dostarczenie wiązać się będzie z kosztami transportu, wówczas wydatek ten nie może zostać wykazany w kolumnie 11, ani też w kolumnie 13 – pozostałe wydatki.

Sumy wydane na zakup środków trwałych, jak również na np. przystosowanie ich do użytkowania w firmie jak i wszelkie opłaty z tym związane, podwyższają wartość początkową środka trwałego. Zostanie on zaliczony do kosztów, ale już poprzez odpisy amortyzacyjne. Zatem jest to sposób, w którym podatnik wykaże również koszty związane z transportem zakupionego środka trwałego.

Co zrobić w sytuacji, gdy przedsiębiorca ponosi koszty transportu związane ze sprzedażą towaru handlowego?

Ten rodzaj kosztu nie jest związany z zakupem towaru, tylko ze sprzedażą, więc nie można wykazać go w kolumnie 11. Podatnik jest zobowiązany wykazać zatem koszt dostarczenia sprzedawanego towaru do klienta w kolumnie 13.

Zawiłości, jakie rodzą się przy wypełnianiu druków wiązanych  z działaniem firmy mogą wydawać się kłopotliwe. Jednak wszystko zależy od odpowiedniego nastawienia. Spokojne, cierpliwe rozeznanie się w nurtującej nas kwestii rozjaśni mroczne tajemnice biurokracji.

Wiele czynności, z którymi mamy styczność po raz pierwszy wydaje się trudnych i niejasnych. Warto skupić swoją uwagę na dręczącej nas sprawie i odnaleźć rozwiązanie, tak abyśmy byli wzbogaceni o istotne informacje.

Artykuł Jak poprawnie wpisać koszty transportu w KPIR? pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

• 57 procent uważa, że małym firmom trudniej utrzymać się na rynku

• 59 procent uważa, że mali przedsiębiorcy powinni mieć w instytucjach finansowych specjalną ofertę pożyczkową

• 49 procent uważa, że na rozpoczęcie działalności gospodarczej wystarczy 10 tysięcy złotych

• 43 procent Polaków woli pracować w korporacji

• 19 procent wybiera małe firmy.

Według badań przeprowadzonych przez GUS, co czwarty polski mały przedsiębiorca działa na rynku dłużej niż 4 lata. Około 70 procent takich przedsiębiorstw to firmy typu self-employed, podczas kiedy 20 procent są to nieduże, często rodzinne biznesy. Według cyklicznego badania „Barometru Providenta” wychodzi na to, że tylko 19% ankietowanych wybrałoby pracę w niewielkiej firmie, albo postawiłoby na działalność na własną rękę. Ciągle o wiele większym zaufaniem potencjalni pracownicy darzą wielkie firmy, a wynika to z tego, że mikroprzedsiębiorstwa mają większe trudności w znalezieniu ludzi do pracy, a zwłaszcza specjalistów posiadających odpowiednie kwalifikacje.

Ile potrzebujemy na rozpoczęcie działalności?

Prawie że połowa Polaków (49%) niezależnie od płci oraz wieku realną szansę na założenie własnego biznesu widzą dopiero przy zainwestowaniu 10 tysięcy złotych. Przy zainwestowaniu co najmniej 25 tysięcy złotych na większy sukces zaopatruje się 75 procent badanych. Jakąkolwiek możliwość rozpoczęcia działalności widzi tylko 23% ankietowanych.

Prawda jest taka, że nie od razu musimy wykładać kokosy, aby rozpoczynać działalność. Możemy na początku zainwestować 5 tysięcy złotych własnych środków, aby przekonać się spokojnie, czy nadajemy się do roli szefa oraz czy biznes będzie się w ogóle rozwijać. Jeśli po kilku miesiącach zauważymy, że nasze mikroprzedsiębiorstwo jednak zdobyło jakichś odbiorców, wtedy możemy wziąć pod uwagę zainwestowanie większego kapitału.

Małe firmy mają ciężej, dlatego wybieramy korporacje

Ponad 40 procent respondentów deklaruje, że wybraliby pracę w korporacji zamiast pracy w małej firmie. Niezależnie od wieku około 23 procent badanych przyznaje, że obie propozycje rozważyliby w podobnym stosunku. Jednak zdecydowana większość Polaków dostrzega duże trudności w prowadzeniu własnej firmy. Co ciekawe, 59 procent ankietowanych jest zdania, że mikroprzedsiębiorcy powinni mieć możliwości wzięcia w instytucjach finansowych odpowiedniej, specjalnej oferty pożyczkowej. Zaś 25 procent badanych przyznaje, że mikroprzedsiębiorstwa powinny korzystać z oferty dla klientów indywidualnych.

Małe firmy borykają się z problemem dostępu do finansowania, często są hamowani przez biurokrację i nadmierną „papierkową robotę”. Są zobowiązani przedstawiać sprawozdania finansowe, odpowiednie zaświadczenia o niezaleganiu z płatnościami wobec ZUS i US, wpływy na własny rachunek czy potencjalne zabezpieczenia kredytu. Jakby tego było mało, często mikroprzedsiębiorcy spotykają się z odmową, nawet po spełnieniu wszystkich formalności i mimo włożonego wysiłku, co może odstraszyć ich lub chociaż zniechęcić do instytucji finansowych. Często małe firmy szukają nie tyle co szybką możliwość jednorazowego dofinansowania, ale przede wszystkim stałego partnera finansowego, który zrozumie ich specyfikę działalności.

Barometr Providenta – co to jest?

„Barometr Providenta” jest to cykliczne badanie Polaków, mające na celu polepszenie zrozumienia zachowań i decyzji finansowych Polaków. Provident obsługuje na ten moment ponad 853 tysiące klientów w całej Polsce, co świadczy o tym, żę badania wykazują pewne prawidłowości i zachowania, które są charakterystyczne dla Polaków o średnich i niższych dochodach.

Artykuł Czy warto zostać mikroprzedsiębiorcą? pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Z początkiem 2015 roku, zmienia się lista transakcji objętych obowiązkową fiskalizacją przy pomocy kas. Lista ta ma, w intencji fiskusa, służyć nie tylko zwiększeniu ściągalności podatków, ale także wpływać na uczciwą konkurencję i zabezpieczać interesy konsumentów.

Zaniżanie obrotów w celu uniknięcia obowiązku użytkowania kasy, to bolączka wielu branż, na której cierpią uczciwi podatnicy. Ponadto, drukowanie dokumentów fiskalnych walnie przyczynia się do możliwości korzystania przez nabywców z praw gwarancyjnych i pokrewnych.

Nowa lista fiskalizacji zawiera zobowiązanych zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo. I tak, konieczność posiadania kasy obejmuje teraz:
– warsztaty samochodowe, wulkanizacyjne wraz ze stacjami kontroli pojazdów
– adwokaci i radcowie prawni wraz z doradcami podatkowymi
– dentyści i lekarze
– fryzjerzy i kosmetolodzy

Ponadto handel perfumami a także nośnikami danych, musi zostać zarejestrowany w taki sposób.
Na wprowadzenie kas został przewidziany dwumiesięczny okres przejściowy, który skończył się 1 marca 2015 roku.
W przypadku lekarzy i dentystów, obowiązek posiadania kasy, objął ich bez względu na wcześniejsze zwolnienia. Jedynym wyjątkiem jest prowadzenie usług medycznych nie pod własną firmą, ale na rzecz firm medycznych, zarówno prywatnych i publicznych, bez względu na refundację tych usług przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Jeżeli jednak, lekarz bądź dentysta dokona zabiegu/udzieli porady, samodzielnie i bezpośrednio, musi pod rygorem odpowiedzialności skarbowej, kasę zamontować. Uczynienie tego w terminie daje prawo do odliczenia ulgi podatkowej z tytułu nabycia kasy, na normalnych zasadach – do wysokości 700 złotych.

Artykuł Nowe obowiązki fiskalne dla lekarzy i dentystów – i wielu innych. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Najważniejsze zmiany prawa podatkowego obowiązującego od początku 2016 roku. 

a) Zmiana w korektach faktur – przychody i koszty mogą być brane pod uwagę w bieżącym okresie rozliczeniowym.
Ustawa o CIT w art. 15 ust. 4i przewiduje, że korekta kosztów i odpisów amortyzacyjnych nie wynikłych z oczywistej lub rachunkowej pomyłki, następuję przez wzrost lub obniżenie kosztów uzyskania przychodu za dany okres rozliczeniowy tożsamy z czasem otrzymania faktury korekty, lub dokumentu uzasadniającego korektę (w braku faktury).
Jeżeli zaś tyczy się korekty przychodów, zmiana ustawy o CIT w art.12 ust 3j przewiduje, zmianę przychodów odpowiadającym temu okresowi rozliczeniowemu w którym fakturę lub inny dokument został wystawiony, o ile zmiana nie wynika z oczywistej lub rachunkowej pomyłki.
Przez błąd rachunkowy lub inną oczywistą omyłkę rozumie się:  niewłaściwe określenie ceny, ilości i wartości towaru.
Przepisy przejściowe przewidują implementacje tych zasad również dla kosztów uzyskania przychodu i przychodów, powstałych przed wejściem ustawy w życie.

b) Nastąpiło uchylenie art. 15b ustawy o CIT, w tej części dotyczącej korekty kosztów nieuregulowanych w terminach ustawowych.  Podatnicy, którzy przed 1 stycznia 2016 r. dokonali zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów albo zwiększenia przychodów, mogą korzystać z dotychczasowych zasad przy zwiększaniu kosztów uzyskaniu przychodów. 

c) Zasada „In dubio pro tributario” – w razie wątpliwości interpretacja na korzyść podatnika, stało się elementem Ordynacji Podatkowej. Dotyczy nie dających się usunąć wątpliwości przy interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zasada ta była przedmiotem konsultacji referendalnych. 

d) Zmiana ustawy o VAT, ustanowiła jeden Urząd Skarbowy dla podatnika nie różnicując właściwości urzędu pod kątem rodzaju podatku – zarówno wobec PIT, VAT i CIT i według reguł ustalania zgodnych z ustawami o podatkach dochodowych. Deklaracje i korekty składane po Nowym Roku podlegają już nowej właściwości bez względu na okres, który obejmują.

e) Nadanie korespondencji w publicznej placówce pocztowej w państwie UE, wywołuje takie same skutki jak przy wysyłka w krajowym urzędzie pocztowym, zgodnie z nowym brzmieniem art. 12 § 6 Ordynacji Podatkowej. Będzie zatem mieć takie same skutki w postępowaniach podatkowych, przy uwzględnianiu terminu na złożenie danego pisma, zgodnie z datą stempla pocztowego

f) W Ordynacji Podatkowej (art. 56, 56a,56b) pojawiły się nowe stawki odsetek od zaległości podatkowych. 50 procentowa przy dokonaniu samodzielnej korekty w terminie 6 miesięcy od upływu terminu złożenia deklaracji i zapłacie wyliczonego podatku w ciągu 7 dni od złożenia korekty. 150 procentowa dla tych, których nieprawidłowości podatkowe zostały wykryte w toku kontroli. Jednocześnie zniknęła dotychczasowa 75 procentowa stawka obniżona.

g) Art. 81 par 2 Ordynacji zniósł obowiązek wyjaśniania przyczyn korekty deklaracji podatkowej.

h) Nałożono na podatnika obowiązek (Ordynacja Podatkowa art. 189 par 3) tłumaczenia dokumentacji, którą się posłużył w kontaktach z urzędem, z języka obcego na polski na własny koszt. Tłumaczenie musi nastąpić na każdorazowe wezwanie Urzędu. 

Artykuł Najważniejsze zmiany prawa podatkowego obowiązującego od początku 2016 roku. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Wyłącznym podatkowym celem podatkowej grupy kapitałowej, jest wspólne rozliczanie podatku dochodowego od osób prawnych. Inne podatki, są rozliczane indywidualnie na zasadach ogólnych.

Czynności związane z obliczaniem wysokości zaliczek na podatek dochodowy obciążają spółkę wskazaną jako dominującą – reprezentującą grupę. Ona taż pobierze od pozostałych spółek zaliczki i wpłaci je w imieniu całej grupy. Oznacza to, że po sporządzeniu rozliczenia w każdej spółce, dopiero wtedy następuje rozliczenie całej grupy a tym samym – zapłata podatku.
Kapitałowa grupa podatkowa, rozlicza się też wspólnie w ujęciu rocznym. Dokonuje się tego przy użyciu formularza CIT-8A, w terminie trzech miesięcy od zakończenia poprzedniego roku podatkowego. Ujawnione dochody lub straty rozliczane są wtedy na zasadach ogólnych.

Pewne problemy może sprawiać kwestia sprawozdań finansowych. Te powinny być sporządzane oddzielnie dla każdej spółki, gdyż grupa nie jest podmiotem samodzielnie to tego zobowiązanym – przynajmniej na gruncie ustawy o rachunkowości.
Jeżeli zaś chodzi o sprawozdanie finansowe składane na ręce urzędu skarbowego, sytuacja jest mniej czytelna. Spółki grupy kapitałowej nie mają statusu podatnika i nie powinny być zobowiązane do składania takiego sprawozdania, na co jest interpretacja Dyrektora warszawskiej Izby Skarbowej (nr IPPB3/423-5/10-4/MS). Niemniej jednak ustawa podatkowa nakłada niejasne obowiązki w zakresie sprawozdawczości. Należy zatem przyjąć, z ostrożności podatkowej, że takie sprawozdania lepiej złożyć w tym samym urzędzie skarbowym, który jest właściwy dla grupy. Na mocy wspomnianych przepisów składa się w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia sprawozdania przez statutowe organy spółki, wraz z opinią biegłego rewidenta.

Nie ma za to wątpliwości, że spółki wchodzące w skład grupy podatkowej, mają samodzielny obowiązek, składania sprawozdań do Krajowego Rejestru Sądowego, w terminach przewidzianych w odpowiednich przepisach (najpóźniej do 14 lipca każdego roku). Brak takich sprawozdań, niesie ze sobą groźbę określonych konsekwencji,  z wyrejestrowaniem spółki włącznie.

Artykuł Optymalizacja podatkowa – grupa kapitałowa – cz. 2 pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Umowa

Umowy terminowe bądź cywilnoprawne to najbardziej popularne akty prawne zawierające fakt pracy sezonowej.

Firma zatrudniająca część ubezpieczonych pracowników na podstawie umowy zlecenia nie ma obowiązku wnoszenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, co nie pozostaje bez znaczenia.

Zawarta umowa to dla pracodawcy i pracownika kwestia bezpieczeństwa oraz gwarancja otrzymania właściwie wykonanego dzieła bądź zlecenia, a w przypadku zleceniobiorcy gwarancja otrzymania należnego wynagrodzenia. Jest także potwierdzeniem, że praca jest legalna.

Jeżeli rozliczasz PIT, koniecznie powinieneś wiedzieć co można odliczyć od podatku – kliknij i sprawdź!

Niepełnoletni pracownik

Zatrudnienie osoby poniżej osiemnastego roku życia nakłada na pracodawcę dodatkowe kwestie, których musi dopilnować. Pierwszą z nich jest obowiązek ukończenia gimnazjum oraz posiadanie odpowiedniego zaświadczenia lekarskiego o możliwości podjęcia danej pracy.

Aby podpisać umowę dotyczącą podjęcia pracy osoba młodociana musi mieć wyrażoną zgodę na piśmie od prawnego opiekuna.  Istotnym elementem jest czas pracy. Nie może on przekraczać 7 godzin na dobę oraz 35 godzin w tygodniu – ważne jest tutaj, aby uzyskać oświadczenie od pracownika, mówiące o tym, że nie jest zatrudniony w innym miejscu. Niepełnoletni nie może również wykonywać ciężkich prac, jedynie zadania lekkie, które nie zagrażają życiu bądź zdrowiu pracownika.

Warunki zatrudnienia studenta

Wakacje to czas urlopów, a więc także i zastępstw w przedsiębiorstwach. Poszukiwane są wtedy osoby, które są wstanie pomóc reszcie zespołu w wykonywaniu obowiązków. Najczęściej są to studenci, zatrudniani na podstawie umowy o dzieło lub umowy zlecenia.

Opodatkowanie tych umów uzależnione jest m.in. od sumy wynagrodzenia. Pracodawca ma obowiązek do pobrania z wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy. W związku z tym dochód pracownika zmniejsza się o koszty uzyskania przychodów, wynoszące 20% całości wynagrodzenia. Do tego dochodzą ewentualne składki na ubezpieczenie społeczne – często bywa jednak tak, że studenci ubezpieczeni są przez uczelnie. Takie rozwiązanie likwiduje powinność zgłoszenia takiego pracownika do ubezpieczenia społecznego ani zdrowotnego. Należy jednak pamiętać, że te zasady dotyczą tylko studentów, którzy nie ukończyli jeszcze 26 roku życia.

Wakacyjne zastępstwa i prace sezonowe są korzystne dla obu stron. Jest to okres bogaty w pracę, którą trzeba wykonać na bieżąco, a osób chętnych do podjęcia takiego zajęcia jest wtedy bardzo wiele. Dobry kontakt z tymczasowym pracownikiem może rozpocząć cykliczną współpracę, co zagwarantuje komfort nie tylko pracodawcy. Świadomość powrotu do letniej pracy i możliwość dodatkowego zarobku buduje zdrowe przywiązanie chętnego pracownika.

Artykuł Odprowadzenie podatku przy pracach sezonowych pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Jak zarobić w Internecie?

Młode osoby często zadają pytanie „wiem, jak zarabiać, ale nie wiem o czym napisać?”, a tak naprawdę nie w takiej kolejności się to robi. Ponieważ najważniejsze jest właśnie to, że musimy mieć o czym pisać, i chęć podzielenia się tym ze światem. A pieniądze z tego przyjdą może kiedyś, w odpowiednim czasie. W Internecie aż huczy od porad dotyczących sposobów zarabiania, jest ich całe mnóstwo. W różnych poradnikach internetowych można znaleźć nawet wskazówki dotyczące wyboru tematu, na jaki założyć blog. Można spotkać się nawet z rankingiem tematów, które dobrze zarabiają. Weźmy przykład blogu o finansach, lepiej można na nim zarobić niż na blogu o książkach. Ale czy jest tak na pewno? Zależeć to będzie od wielu czynników.

Najważniejsze to wiedzieć o czym pisać

Nigdy nie próbuj na siłę znaleźć tematy do swojego bloga! Wbrew pozorom tematy te znajdują się już w Twojej głowie. Pracujesz gdzieś? Masz jakieś zainteresowania? Czyli już masz o czym pisać! A jeszcze jak masz jakąś pasję, bądź hobby, wtedy masz już bardzo dużo na starcie. Rzecz jasna pisać będziesz o tym, na czym najlepiej się znasz i masz wiedzę na ten temat. Masz rozległą wiedzę dotyczącą swojej branży? Możesz starać się zbudować sobie pozycję eksperta. Masz ciekawe hobby, które zajmuje Ci czas poza pracą? Przekaż informacje o tym dalej w świat. Jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że ktoś podziela jeszcze Twoją pasję, a nawet jest to więcej niż pewne. Dlatego też Twoje porady i wrażenia w tym danym temacie na pewno będą przez kogoś rozchwytywane. Zwłaszcza jeśli pozwolą one komuś zaoszczędzić pieniądze, bądź też nawet zarobić! W ten sposób zaczniesz budować sobie odpowiednią widownię swoich czytelników. Są również metody, aby powiększać swoją grupę odbiorców, jednak nie śpiesz się! Powoli, sumiennie, ciężką pracą dojdziesz w końcu do celu i zaczniesz zarabiać.

Artykuł E-biznes – nie jest trudno zacząć! pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Gdy mamy do czynienia z rozliczeniami VAT oraz ewidencją księgową wspomnianych operacji w państwowych i samorządowych jednostkach budżetowych, powinniśmy mieć świadomość tego, że mamy do czynienia z zagadnieniami dość skomplikowanymi. Do pewnego momentu nie mieliśmy do czynienia z jakimikolwiek próbami kwestionowania podmiotowości prawno-podatkowej tych jednostek, w roku 2013 doszło jednak do zmiany tej sytuacji.

Przyczyniła się do tego sentencja uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego, która stanowi, że gminne jednostki samorządowe nie mogą być postrzegane jako podatnicy VAT. Wspomniana uchwała NSA miała poważne konsekwencje, z listy podmiotów sektora finansów publicznych postrzeganych jako podatnicy VAT mogą bowiem ubyć gminne jednostki budżetowe. W tym miejscu wypada jednak podkreślić, że chwała ta nie zmienia statusu państwowych jednostek budżetowych, jednostek samorządu terytorialnego takich, jak gminy, powiaty oraz województwa oraz samorządowych zakładów budżetowych. Sytuacja powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych nie jest jednak jasna. Co prawda uchwała z czerwca 2013 roku odnosi się wyłącznie do gminnych jednostek budżetowych i nie ma żadnej sugestii dotyczącej tego, że sama uchwała, jak i jej uzasadnienie odnoszą się też do powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych. Wspomniane uzasadnienie zawiera zresztą ustosunkowanie się NSA do kwestii podmiotowości samorządowych zakładów budżetowych i uznał je za podatników VAT. NSA zwrócił również uwagę na to, że nie powinno się odnosić do państwowych jednostek budżetowych wprost tego stanowiska, które odnosi się do gminnych jednostek budżetowych, które działają w imieniu i na rachunek gminy jako publicznej osoby prawnej. Uchwała wymusiła też konkretne ruchy na urzędnikach Ministerstwa Finansów, którzy zadeklarowali, że do końca 2013 roku przedstawiona zostanie koncepcja rozliczania VAT w jednostkach budżetowych gmin. Działanie takie wydaje się niemożliwe do odroczenia, w innym wypadku bowiem można mówić o znaczącej uciążliwości skutków uchwały NSA. Szybko okazało się jednak, że termin przedstawienia koncepcji musiał zostać przesunięty w czasie. Przyczyniło się do tego pytanie prejudycjalne skierowane przez NSA do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oczekuje się, że ten ostatni rozstrzygnie, czy jednostka organizacyjna gminy może być uznana za podatnika VAT, jeśli wykonuje czynności o charakterze innym niż organy władzy publicznej, choć nie spełnia warunku samodzielności.

Resort zdecydował, że do czasu uzyskania odpowiedzi na wzmiankowane pytanie, organy podatkowe powstrzymają się od kwestionowania dotychczasowych praktyk i to zarówno w przypadku rozliczania jednostek budżetowych, jak i w odniesieniu do jednostek samorządu terytorialnego. Podkreśla się jednak, że zaistniała sytuacja cechuje się tymczasowością i przyjęte rozwiązania w żadnym wypadku nie mogą być uznawane za ostateczne. Zwraca się też uwagę na wagę sprawy i znaczenie, jakie ma szybkie rozstrzygnięcie związanych z nią niejasności oraz ryzyko, z jakim należy się liczyć zwlekając z realizacją tego postulatu.. 

Artykuł Problemy z rozliczeniem VAT i ewidencja księgowa w jednostkach budżetowych pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Zdecydowanie tak! Taka możliwość pojawiła się wraz z pojawieniem się w Łomiankach centrum handlowego – Galerii Łomianki. Oferuje ona swoim klientom, poza wieloma sklepami, również darmową przestrzeń coworkingową. Otwarta jest ona dokładnie w takich godzinach jak sama galeria handlowa. Co ważne, na miejscu czekają na nas nie tylko biurka i fotele, ale również podstawowy sprzęt biurowy czy nawet przestrzeń, w której możemy odpoczywać. Pamiętajmy również o tym, że na miejscu mamy dostęp do naprawdę szybkiego, bezprzewodowego internetu.

Coworking w Galerii Łomianki jest idealnym miejscem dla osób, które chcą pracować zdalnie i niekoniecznie zamieniać swoje domy czy mieszkania w małe biura. Każdy, kto tak pracował, zdaje sobie również sprawę z tego, że praca w naszych domach i mieszkaniach jest dla wielu znacznie mniej efektywna, ponieważ cały czas odciągając nas od pracy np. domowe obowiązki. Z tego powodu warto zdecydować się na coworking, zwłaszcza gdy jest on darmowy.

Aby z niego skorzystać, wystarczy się w nim pojawić – nie obowiązują tutaj jakiekolwiek zapisy, pamiętajmy jednak, że miejsca potrafią być zajmowane naprawdę szybko, warto więc pojawić się w Galerii wcześnie, by zarezerwować w niej swoje miejsce do pracy.

Artykuł Darmowy coworking w okolicach Warszawy – czy to możliwe? pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.