Z początkiem 2015 roku, zmienia się lista transakcji objętych obowiązkową fiskalizacją przy pomocy kas. Lista ta ma, w intencji fiskusa, służyć nie tylko zwiększeniu ściągalności podatków, ale także wpływać na uczciwą konkurencję i zabezpieczać interesy konsumentów.

Zaniżanie obrotów w celu uniknięcia obowiązku użytkowania kasy, to bolączka wielu branż, na której cierpią uczciwi podatnicy. Ponadto, drukowanie dokumentów fiskalnych walnie przyczynia się do możliwości korzystania przez nabywców z praw gwarancyjnych i pokrewnych.

Nowa lista fiskalizacji zawiera zobowiązanych zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo. I tak, konieczność posiadania kasy obejmuje teraz:
– warsztaty samochodowe, wulkanizacyjne wraz ze stacjami kontroli pojazdów
– adwokaci i radcowie prawni wraz z doradcami podatkowymi
– dentyści i lekarze
– fryzjerzy i kosmetolodzy

Ponadto handel perfumami a także nośnikami danych, musi zostać zarejestrowany w taki sposób.
Na wprowadzenie kas został przewidziany dwumiesięczny okres przejściowy, który skończył się 1 marca 2015 roku.
W przypadku lekarzy i dentystów, obowiązek posiadania kasy, objął ich bez względu na wcześniejsze zwolnienia. Jedynym wyjątkiem jest prowadzenie usług medycznych nie pod własną firmą, ale na rzecz firm medycznych, zarówno prywatnych i publicznych, bez względu na refundację tych usług przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Jeżeli jednak, lekarz bądź dentysta dokona zabiegu/udzieli porady, samodzielnie i bezpośrednio, musi pod rygorem odpowiedzialności skarbowej, kasę zamontować. Uczynienie tego w terminie daje prawo do odliczenia ulgi podatkowej z tytułu nabycia kasy, na normalnych zasadach – do wysokości 700 złotych.

Artykuł Nowe obowiązki fiskalne dla lekarzy i dentystów – i wielu innych. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Najważniejsze zmiany prawa podatkowego obowiązującego od początku 2016 roku. 

a) Zmiana w korektach faktur – przychody i koszty mogą być brane pod uwagę w bieżącym okresie rozliczeniowym.
Ustawa o CIT w art. 15 ust. 4i przewiduje, że korekta kosztów i odpisów amortyzacyjnych nie wynikłych z oczywistej lub rachunkowej pomyłki, następuję przez wzrost lub obniżenie kosztów uzyskania przychodu za dany okres rozliczeniowy tożsamy z czasem otrzymania faktury korekty, lub dokumentu uzasadniającego korektę (w braku faktury).
Jeżeli zaś tyczy się korekty przychodów, zmiana ustawy o CIT w art.12 ust 3j przewiduje, zmianę przychodów odpowiadającym temu okresowi rozliczeniowemu w którym fakturę lub inny dokument został wystawiony, o ile zmiana nie wynika z oczywistej lub rachunkowej pomyłki.
Przez błąd rachunkowy lub inną oczywistą omyłkę rozumie się:  niewłaściwe określenie ceny, ilości i wartości towaru.
Przepisy przejściowe przewidują implementacje tych zasad również dla kosztów uzyskania przychodu i przychodów, powstałych przed wejściem ustawy w życie.

b) Nastąpiło uchylenie art. 15b ustawy o CIT, w tej części dotyczącej korekty kosztów nieuregulowanych w terminach ustawowych.  Podatnicy, którzy przed 1 stycznia 2016 r. dokonali zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów albo zwiększenia przychodów, mogą korzystać z dotychczasowych zasad przy zwiększaniu kosztów uzyskaniu przychodów. 

c) Zasada „In dubio pro tributario” – w razie wątpliwości interpretacja na korzyść podatnika, stało się elementem Ordynacji Podatkowej. Dotyczy nie dających się usunąć wątpliwości przy interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zasada ta była przedmiotem konsultacji referendalnych. 

d) Zmiana ustawy o VAT, ustanowiła jeden Urząd Skarbowy dla podatnika nie różnicując właściwości urzędu pod kątem rodzaju podatku – zarówno wobec PIT, VAT i CIT i według reguł ustalania zgodnych z ustawami o podatkach dochodowych. Deklaracje i korekty składane po Nowym Roku podlegają już nowej właściwości bez względu na okres, który obejmują.

e) Nadanie korespondencji w publicznej placówce pocztowej w państwie UE, wywołuje takie same skutki jak przy wysyłka w krajowym urzędzie pocztowym, zgodnie z nowym brzmieniem art. 12 § 6 Ordynacji Podatkowej. Będzie zatem mieć takie same skutki w postępowaniach podatkowych, przy uwzględnianiu terminu na złożenie danego pisma, zgodnie z datą stempla pocztowego

f) W Ordynacji Podatkowej (art. 56, 56a,56b) pojawiły się nowe stawki odsetek od zaległości podatkowych. 50 procentowa przy dokonaniu samodzielnej korekty w terminie 6 miesięcy od upływu terminu złożenia deklaracji i zapłacie wyliczonego podatku w ciągu 7 dni od złożenia korekty. 150 procentowa dla tych, których nieprawidłowości podatkowe zostały wykryte w toku kontroli. Jednocześnie zniknęła dotychczasowa 75 procentowa stawka obniżona.

g) Art. 81 par 2 Ordynacji zniósł obowiązek wyjaśniania przyczyn korekty deklaracji podatkowej.

h) Nałożono na podatnika obowiązek (Ordynacja Podatkowa art. 189 par 3) tłumaczenia dokumentacji, którą się posłużył w kontaktach z urzędem, z języka obcego na polski na własny koszt. Tłumaczenie musi nastąpić na każdorazowe wezwanie Urzędu. 

Artykuł Najważniejsze zmiany prawa podatkowego obowiązującego od początku 2016 roku. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Wyłącznym podatkowym celem podatkowej grupy kapitałowej, jest wspólne rozliczanie podatku dochodowego od osób prawnych. Inne podatki, są rozliczane indywidualnie na zasadach ogólnych.

Czynności związane z obliczaniem wysokości zaliczek na podatek dochodowy obciążają spółkę wskazaną jako dominującą – reprezentującą grupę. Ona taż pobierze od pozostałych spółek zaliczki i wpłaci je w imieniu całej grupy. Oznacza to, że po sporządzeniu rozliczenia w każdej spółce, dopiero wtedy następuje rozliczenie całej grupy a tym samym – zapłata podatku.
Kapitałowa grupa podatkowa, rozlicza się też wspólnie w ujęciu rocznym. Dokonuje się tego przy użyciu formularza CIT-8A, w terminie trzech miesięcy od zakończenia poprzedniego roku podatkowego. Ujawnione dochody lub straty rozliczane są wtedy na zasadach ogólnych.

Pewne problemy może sprawiać kwestia sprawozdań finansowych. Te powinny być sporządzane oddzielnie dla każdej spółki, gdyż grupa nie jest podmiotem samodzielnie to tego zobowiązanym – przynajmniej na gruncie ustawy o rachunkowości.
Jeżeli zaś chodzi o sprawozdanie finansowe składane na ręce urzędu skarbowego, sytuacja jest mniej czytelna. Spółki grupy kapitałowej nie mają statusu podatnika i nie powinny być zobowiązane do składania takiego sprawozdania, na co jest interpretacja Dyrektora warszawskiej Izby Skarbowej (nr IPPB3/423-5/10-4/MS). Niemniej jednak ustawa podatkowa nakłada niejasne obowiązki w zakresie sprawozdawczości. Należy zatem przyjąć, z ostrożności podatkowej, że takie sprawozdania lepiej złożyć w tym samym urzędzie skarbowym, który jest właściwy dla grupy. Na mocy wspomnianych przepisów składa się w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia sprawozdania przez statutowe organy spółki, wraz z opinią biegłego rewidenta.

Nie ma za to wątpliwości, że spółki wchodzące w skład grupy podatkowej, mają samodzielny obowiązek, składania sprawozdań do Krajowego Rejestru Sądowego, w terminach przewidzianych w odpowiednich przepisach (najpóźniej do 14 lipca każdego roku). Brak takich sprawozdań, niesie ze sobą groźbę określonych konsekwencji,  z wyrejestrowaniem spółki włącznie.

Artykuł Optymalizacja podatkowa – grupa kapitałowa – cz. 2 pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Faktura Vat może zostać sporządzona na 30 dni przed terminem fakturowanej usługi. Pozostaje wtedy kwestia jak wygląda możliwość odliczenia podatku VAT od takiej faktury i jakim momencie będzie to miało miejsce.

Jest to warunkowane momentem powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu Ustawy o VAT u wystawcy faktury. Ten zaś definiowany jest przez chwilę wykonania usługi pod warunkiem istnienia faktury, które ją potwierdza. Jeżeli jednak faktura została wystawiona przed wykonaniem usługi, prawo do rozliczenia VAT, powstanie gdy zapłata nastąpi wcześniej niż termin wystawienia dokumentu, także częściowa (wtedy częściowo nastąpi odliczenie). Gdy zaś zapłata zostanie uiszczona po wykonaniu usługi, liczy się moment jej wykonania. Obniża to podatek należny w okresie rozliczeniowym, mieszczącym w sobie wykonanie usługi.
Nie zawsze musi być to moment, gdy usługa została wykonana.

Z ogólnych zasad, określonych w Ustawie VAT, wynika, że podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym u wystawcy faktury (świadczącego usługę) powstał obowiązek w podatku VAT, pod warunkiem oczywiście posiadania faktury dokumentującej świadczenie tej usługi.
Generalna zasada brzmi zatem: należy ocenić czy wystawienie faktury VAT wpływa na powstanie obowiązku podatkowego świadczeniodawcy w zakresie VATu. Dopiero wtedy, dokonujemy rozliczenia własnych należności podatkowych, prowadzących do ich obniżenia. 

Artykuł Faktury wystawione przed wykonaniem usługi, a prawo do odliczenia podatku VAT pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Metodą optymalizacyjną praktykowaną bardzo szeroko na świecie, jest stworzenie grupy kapitałowej dla celów podatkowych.
Podatkowa grupa kapitałowa istnieje w polskich przepisach od lat dziewięćdziesiątych, lecz wciąż nie znalazła uznania w praktyce. Grupa może stanowić podmiot opodatkowany, o ile zostaną spełnione określone kryteria zawarte w ustawie o podatku od osób prawnych.

Podatkowa grupa kapitałowa, może się zawiązać pomiędzy spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością bądź spółkami akcyjnymi, z których jedna będzie dominująca a pozostałe zależne. Każdy element grupy musi mieć siedzibę w Polsce. Średnia ich kapitałów zakładowych musi przenosić kwotę miliona złotych, przy czym spółka dominująca ma pokrycie w 95% kapitałów spółek zależnych. Te zaś nie mogą posiadać udziałów w pozostałych spółkach grupy.

Spełnienie tych nader złożonych wymogów, to dopiero początek. Należy się jeszcze upewnić czy spółki mające wejść w skład grupy, nie mają zaległości podatkowych względem skarbu państwa.

Czynności formalne obejmujące założenie grupy podatkowej, sprowadzają się do zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, która będzie ważna przez 3 lub więcej lata podatkowe. Musi być w niej zawarta informacja o spółkach, które będą członkami grupy wraz z danymi o wspólnikach i ich udziałach. Od razu należy też wskazać, która ze spółek będzie reprezentować grupę. Taką umowę rejestruje się na ręce naczelnika urzędu skarbowego.

Te wszystkie czynności mają służyć możliwości wspólnego rozliczania podatku CIT. Podatek obliczany jest w stosunku do przychodów zsumowanych wszystkich elementów grupy. Łatwo zatem stwierdzić, że korzyść podatkowa pojawia się, jeżeli jedna ze spółek wykazała stratę.

Innymi możliwościami wynikającymi z uczestnictwa, są braki w ograniczeniach wynikających ze stosowania cen transferowych, a także zaliczanie wzajemnych darowizn do kosztów podatkowych, co umożliwia manipulowanie wynikami finansowymi.

Podatkowa grupa kapitałowa ma też swoje wady. Nie mogą one korzystać z innych zwolnień podatkowych, ani tworzyć powiązań z podatnikami spoza grupy. Bardzo ogranicza też możliwości tworzenia i trwania takich grup, wymóg osiągania dochodu na poziomie przynajmniej 3% w stosunku do przychodu.

Artykuł Optymalizacja podatkowa – grupa kapitałowa – cz. 1 pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Zmiany w rozliczaniu kosztów związanych z samochodami firmowymi, doprowadziły do zróżnicowania sytuacji kosztów utrzymywania pojazdów osobowych.

Podział utrzymany został w związku z zakresem użytkowania samochodu jak i metodą ewidencjonowania jego przebiegu.
Całość doliczonego podatku VAT, będzie mogła być rozliczona, jeżeli auto będzie użyte wyłącznie w celach związanych z zarejestrowanym rodzajem działalności. Żeby to uwidocznić, podatnik starający się o 100 % zwrot, musi dokonać zawiadomienia Urzędu Skarbowego, przy użyciu formularza VAT – 26, prowadzić szczegółową ewidencję przejazdów, i wykluczyć użycie niezgodne z celami. To ostatnie, uwarunkowane jest wprowadzenie regulaminowych zasad użytkowania pojazdów służbowych, tak aby nie mogły być zastosowane do innych celów.

Wtedy, zarówno VAT zawarty w rachunkach za paliwo, jak i wszelkich kosztów związane z eksploatacją, podlegać będzie zwrotowi/zaliczeniu na poczet podatku.

W razie braku spełnienia powyższych warunków, odliczenie będzie możliwe wyłącznie do wysokości 50%. Brak prawa do pełnego odliczenia jest poniekąd rekompensowany, przez możliwość używania pojazdów do tzw. celów mieszanych. Oznacza to, czynności związane z prywatnymi sprawami właściciela firmy, bądź jego pracowników, też w pewnym zakresie, zostaną objęte zwrotem. Zwrot ten obejmuje także połowę VAT-u ujętego w paliwie, co jest nowością, obowiązującą od połowy 2015 roku.
Bez względu na wysokość odliczenia, odprowadzony podatek VAT będzie stanowił koszt uzyskania przychodu, a tym samym zmniejszał należność podatkową. Dotyczy to zarówno aut, będących własnością firmy, jak i w użytkowaniu na podstawie umowy – najmu, leasingu, bądź dzierżawy. 

Artykuł Odliczenie podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodów osobowych. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Problematyka identyfikacji roku podatkowego, może budzić na ogół problemy, zwłaszcza w kontekście, jego mylnej identyfikacji z rokiem kalendarzowym.
Rok kalendarzowy jest podstawą dla wyliczania roku podatkowego, owszem i to zgodnie z ordynacją podatkową, nie są tożsame. Zgodnie z encyklopedyczną definicją jest to czas między 1 stycznia a 31 grudnia i trwa 12 miesięcy. Są sytuacje w których, nie będzie miało to pokrycia z rokiem podatkowym.

W przypadku osób prawnych w którym następuje rozpoczęcie działalności gospodarczej, rok podatkowy zamyka się wedle wyboru podatnika, ale z końcem roku kalendarzowego (zatem będzie krótszy niż 12 miesięcy) albo do ostatniego dnia po minięciu 12 miesięcy. Jeżeli działalność rozpoczyna się w drugiej połowie roku, rok podatkowy może się zamknąć na koniec następnego roku kalendarzowego (czyli będzie dłuższy niż 12 miesięcy). Ponadto osoby prawne w swoim akcie założycielskim mogą dokonać określenia roku podatkowego inaczej niż kalendarzowego – musi wtedy mieć jednak 12 miesięcy. Informacja o tym musi w przeciągu 30 dni trafić do naczelnika odpowiedniego urzędu skarbowego.

Zmiana roku podatkowego w trakcie trwania działalności, jest też możliwa. W takiej sytuacji po zakończeniu „starego” roku podatkowego, nowy jest liczony aż do końca założonego trwania nowego roku podatkowego. Taki okres będzie nie dłuższy niż 23 miesiące, nie może być przy tym krótszy niż dwanaście.

Rok podatkowy ulega też skróceniu, gdy na mocy innych przepisów dochodzi do zamknięcia ksiąg rachunkowych – co ma miejsce np. przy sprzedaży bądź likwidacji spółki. Wtedy stary kończy się z datą zamknięcia ksiąg a nowo rozpoczyna od dnia ponownego otwarcia do końca założonego okresu podatkowego.

Ponieważ podatki odprowadza się za działania w przyjętym okresie rozrachunkowym, odpowiednie ustalenie roku podatkowego ma kolosalny wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych.

Artykuł Rok podatkowy a rok kalendarzowy pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Od 1 lipca 2015 roku nastąpiła poważna zmiana w zasadach rozliczania paliwa do pojazdów osobowych. Do tej pory w praktyce niemożliwością było odpisanie podatku VAT od zakupionego do pojazdu firmowego paliwa. Obowiązujące przepisy wprowadzały na tyle skomplikowane i trudne do zrealizowania wymogi rejestracji przebiegów, że większość podatników rezygnowała z dochodzenia z możliwości odpisu VATu, a ci którzy się na to decydowali narażali się na wnikliwe i często niekorzystne kontrole skarbowe.

Nowela przepisów, umożliwia odliczenie 50% stawki VAT w przypadku pojazdów używanych do celów mieszanych, tj. prywatnych jak i do działalności gospodarczej, a także pełnego odpisu w przypadku pojazdów użytkowanych wyłącznie w celach działalności.
Odpis dotyczy zarówno samochodów osobowych jak innych pojazdów o małej lub zerowej ładowności. Odpisy mają zastosowanie wyłącznie do zakupów paliwa zrealizowanych po wejściu w życie ustawy. Faktury zbiorcze wystawione pod rządami nowych przepisów, dokumentujące jednak zakupy sprzed tego okresu, nie będą podstawą do odpisu.

Zastosowanie pełnej rejestracji przebiegu pojazdu (udowadniającej wyłączność przebiegów na rzecz firmy), umożliwi odpisanie 100% podatku VAT. Nie mniej jednak wymaga to skrupulatnego prowadzenia dokumentów przewozowych, oraz nie udostępniania pojazdów poza teren firmy (np. pracownikom na dojazd do domu).

Artykuł Odliczanie podatku VAT od zakupionego paliwa. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Podatniku bądź czujny. Państwowe rozdawnictwo wraz z rozdętą administracją ma to do siebie, że gorączkowo poszukiwane są dodatkowe dochody budżetowe. Minister finansów nieustająco przedstawia propozycje uszczelnienia systemu. W efekcie, z gorliwości ministra, spłynie gorliwość i na urzędników. Na końcu zaś będą tej gorliwości poddani przedsiębiorcy, szczególnie drobni, których nie stać na rasowe biura podatkowe i trans graniczne optymalizacje podatkowe. Szczególne niebezpieczeństwa czekają przy rozliczeniach podatkowych w kwestii zakresu i wielkości kosztów. Także przysługujące odliczenia VAT mogą być źródłem niepokoju, szczególnie jeżeli przedsiębiorca nie posiada indywidualnej interpretacji podatkowej.

Lecz największy problem, polega na tym, że Urzędy Skarbowe zaczynają w trakcie kontroli zajmować stanowisko odmienne od dotychczas prezentowanego. I nie ma znaczenia, że poprzednie wieloletnie, rokroczne kontrole nie przyniosły negatywnych wyników. Przedsiębiorca nie niepokojony przez kontrolujących urzędników, rozlicza się cały czas tak samo, aż tu nagle Urząd stwierdza nieprawidłowości. Działanie w zaufaniu do kompetencji aparatu skarbowego oraz generalnie instytucji państwa, może być kosztownym błędem. Poprzednie kontrole okazują się „nie dość dokładne”, a całość zaczyna przypominać polowanie z nagonką. Ale cóż gdy potrzeby budżetowe są coraz większe?

Jedynym rozwiązaniem na dziś jest posiadanie na wszelkie rodzaju kosztów i odliczeń vatowskich indywidualnych interpretacji. Ale czy o to chodzi w uczciwym prowadzeniu działalności gospodarczej. Kiedy wreszcie niejasne przepisy i sprzeczne orzeczenia skarbówki przestaną stanowić o być albo nie być przedsiębiorców?

Artykuł Wnikliwe kontrole podatkowe w poszukiwaniu metod zasypania dziury budżetowej. Czuwaj podatniku! pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.

Wraz z pakietem nowelizacji prawa podatkowego, obowiązującego od początku 2016 roku, doszło także do zmiany zasad korygowania kosztów podatkowych, pozostającymi w związku z nieuregulowanymi należnościami. Obejmują one zarówno podatek dochodowy od osób prawnych jak i fizycznych.

Znika potrzeba kontroli wartości korekt, do wartości należności podatkowych, gdyż uchylony został art. 24d i art. 15b, odpowiednio ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych i od osób prawnych. W praktyce, kwestia terminowości regulowania zobowiązań nie będzie wpływać na koszty podatkowe.

Do tej pory zmiana zobowiązania podatkowego, bądź określonego przychodu następowała według wzoru:
1. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku)     – kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

2. Jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

3. Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.

4. Jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.

5. Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

W okresie przejściowym powyższe zasady mają zastosowanie do zmniejszania kosztów uzyskania przychodu, bądź zwiększenia przychodu, które wpływają na możliwość zwiększenia kosztów uzyskania przychodu uzyskanego przed wejściem w życie ustawy.

Artykuł Korekta kosztów podatkowych z tytułu nie zapłaconych zobowiązań. pochodzi z serwisu Podatki, przepisy, biznes, marketing i finanse.